ทีม Thunder กับ 5 สิ่งในการคว้าชัยเหนือ Denver ในเกมที่ 7

ตามความเป็นจริงแล้วใช่และเป็นเช่นนั้นจริงๆ เกมที่ 7 ของรอบรองชนะเลิศสายตะวันตกกับเดนเวอร์ นักเก็ตส์ ชนะไปด้วยคะแนน 125-85ทำให้ธันเดอร์เก็บแต้มได้ก่อนจะเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศสายตะวันตก สิ่งใดก็ตาม บริบทถือเป็นสิ่งสำคัญ : ในช่วงท้ายฤดูกาลนี้ เดอะ นักเก็ตส์ ต้องเผชิญกับอาการบาดเจ็บอย่างหนัก — แอรอน กอร์ดอนต้องเล่นด้วยขาข้างเดียว — และต้องสูญเสียผู้เล่นสำรองไปจำนวนมาก

ถึงกระนั้น ในรอบเพลย์ออฟที่เข้มข้นเช่นนี้ เหตุผลในการชนะเกมต่างๆ ก็ไม่มีความสำคัญ สิ่งสำคัญคือชัยชนะ โดยเฉพาะเมื่อซีรีส์นี้กินเวลาถึง 7 เกม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีโอกาสได้เข้าชิงชนะเลิศคอนเฟอเรนซ์ ทำให้ OKC เหลืออีก 4 เกมที่จะได้ไปเล่น NBA Finals

ผลการแข่งขันเกมที่ 7 ไม่ใช่เรื่องน่าสงสัยอีกต่อไปเมื่อ ทีม Thunder ทำลายความตึงเครียดลงได้สำเร็จด้วยคะแนน 39 แต้มในควอเตอร์ที่ 2 แต่ก่อนที่บอลจะขึ้น ทั้งสองทีมต่างก็ต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่คาดเดาไม่ได้

“มีไม่กี่เกมหรอกที่คุณตื่นขึ้นมาตอนเช้าแล้วรู้ว่าคุณจะจำเกมนั้นไปตลอดชีวิต” มาร์ก เดนโญลต์ หัวหน้าโค้ช OKC กล่าว

นี่คือ 5 บทเรียนจากการดวลกันระหว่างผู้ชนะและทีมรอง ซึ่งทำให้ OKC เข้าสู่รอบชิงชนะเลิศสายตะวันตก :

1. OKC ไม่สามารถรับสิ่งใดๆ เป็นเรื่องแน่นอนได้

เมื่อคุณชนะ 68 ครั้งในฤดูกาลปกติ ซึ่งเป็นอัตราความสำเร็จที่ไม่ปกติเลย จากนั้นก็ผ่านรอบแรกไปได้อย่างง่ายดาย ความรู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าจะค่อยๆ เข้ามาในความคิดของคุณ OKC แทบจะโทษใครไม่ได้เลยหากสิ่งนั้นเกิดขึ้นจริง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น Thunder ก็รู้ว่าแต่ละฤดูกาลมีความแตกต่างกัน ฤดูกาลนี้จะท้าทายกว่า เรียกร้องมากกว่า และแน่นอนว่าอันตรายกว่า

นั่นคือสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้จากซีรีส์นี้ ฤดูกาลปกติไม่มีความหมาย เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น นักเก็ตส์คงถูกกวาดล้างไปได้ง่ายกว่านี้มาก หากจะก้าวไปข้างหน้า เริ่มจากทีม Timberwolves ทีม Thunder ไม่จำเป็นต้องสมบูรณ์แบบ แต่บางทีอาจจะดีกว่าที่ทำได้กับทีม Denver ก็ได้

“ผมรู้สึกกังวล” ชาย กิลเจียส-อเล็กซานเดอร์ กล่าวถึงอารมณ์ของเขาก่อนเริ่มเกมเกมที่ 7

OKC ยังต้องสูญเสียอีกมาก แต่เกมที่แข่งขันกันอย่างดุเดือดกลับกลายเป็นความพ่ายแพ้ และความผิดพลาดและความไม่สมบูรณ์แบบทั้งหมดที่ทำให้ซีรีส์นี้ดำเนินต่อไปได้นานขนาดนี้ก็หายไปในทันใด

“เจ็ดเกมมันยาวนานและคุณก็ไม่สามารถเล่นบาสเก็ตบอลได้อย่างเหมาะสมตลอดทั้งซีรีส์” Daigneault กล่าว

แน่นอนว่า OKC ไม่ใช่ทีมที่ชนะ Nuggets ได้ถึง 68 เกม แต่พวกเขาได้พิสูจน์บางอย่างให้กับตัวเองว่าอุปสรรคใดๆ ในบาสเก็ตบอลก็สามารถเอาชนะได้ เมื่อถึงคราวสำคัญ OKC ก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยวิธีเดียวกับที่พวกเขามาถึง โดยที่ Shai ทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยมและมีประสิทธิภาพ (35 แต้มใน 36 นาที) และเพื่อนร่วมทีมของเขาก็คอยช่วยเหลืออย่างครบครัน

“ตอนนี้เราดีขึ้นกว่าตอนเริ่มต้นซีรีส์นี้ และนั่นก็เป็นเพราะพวกเขา” Daigneault กล่าว และเขายอมรับว่าซีรีส์นี้ “ทดสอบความตั้งใจของเรา”

เขากล่าวเสริมว่า “เราจะต้องมีความมุ่งมั่นนี้ต่อไป”

2. แอรอน กอร์ดอน เกมเมอร์

ความปรารถนาของเขานั้นสอดคล้องกับหัวใจของเขา ปัญหาคือ ทั้งสองอย่างไม่สามารถเทียบได้กับเอ็นร้อยหวายที่เต้นตุบๆ ที่ขาซ้ายของเขา กอร์ดอนได้รับบาดเจ็บที่เอ็นร้อยหวาย แต่เขาก็จัดการเอาชีวิตรอดด้วยการสวมชุดเกราะ

“ผมรู้ถึงความเสี่ยง แต่ผมต้องการลงสนามเพื่อทีมของผม” เขากล่าว

เขาต่อสู้อย่างหนักเพื่อแย่งรีบาวด์ในพื้นที่ที่มีการจราจรติดขัด โดยสามารถคว้ารีบาวด์ได้ 11 ครั้ง ซึ่งเป็นจำนวนรีบาวด์สูงสุดเป็นอันดับสามในรอบเพลย์ออฟ เขาทำคะแนนได้ 8 แต้ม โดยยิงได้ครึ่งหนึ่ง ไม่เพียงแต่เขาลงเล่น 24 นาทีเท่านั้น แต่เขายังเอาตัวรอดจากช่วงเวลาดังกล่าวได้อีกด้วย

เขาเรียกมันว่า “บาสเกตบอลชายชรา” เพราะเขาแทบไม่เคยลุกออกจากเท้าเลย

เดวิด อเดลแมน ผู้จัดการทีม Nuggets เรียกสิ่งนี้ด้วยความหมายอื่นว่า “หนึ่งในสิ่งที่น่าเหลือเชื่อที่สุดที่ฉันเคยเห็นมา”

ในที่สุด เขาและทุกคนก็รู้ว่าเรื่องนี้จะจบลงอย่างไร กอร์ดอนลากขาซ้ายอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะหลังจากควอเตอร์แรก และธันเดอร์ก็เริ่มใช้ประโยชน์จากสิ่งนี้ ซึ่งนักเก็ตส์ก็รู้ดีว่าพวกเขาจะทำ พวกเขาเริ่มกดดันเขาทุกครั้งที่เขาจับบอล กอร์ดอนถูกเปลี่ยนตัวสองครั้งและช่วยอะไรไม่ได้เลยเมื่อต้องเจอกับแนวรับระดับนั้นในสนามที่เปิดโล่ง

3. J-Dub พลิกสถานการณ์มาเป็นฝ่าย OKC

นี่เป็นความพยายามรักษาชื่อเสียงและรักษาฤดูกาลของผู้เล่นคนเดียวในซีรีส์นี้ที่สมควรได้ลงเล่น: จาเลน วิลเลียมส์ หายตัวไปสามเกม ก่อนจะประกาศการกลับมาอีกครั้งพร้อมประกาศผ่านเครื่องขยายเสียง ควอเตอร์ที่สองถือเป็นช่วงเวลาแห่งความจริงสำหรับ OKC ทีม Thunder ถูกทีม Nuggets รุมโจมตีหลังจากเริ่มเกม เมื่อ Denver ขึ้นนำอย่างรวดเร็วด้วยคะแนน 11 ​​แต้มและส่งเสียงฮึดฮัดผ่าน Paycom Center ฝูงชนต่างสงสัยว่านี่จะถึงคราวล่มสลายจริงๆ เหรอ

ถ้าคุณหมายถึงการที่วิลเลียมส์เข้ามาช่วยเหลือ ก็ใช่เลย เขาแย่งบอลจากโจคิช เขาขับเข้าไปทำดั้งค์อีกครั้ง จากนั้นก็ชู้ตสามแต้ม เขาทำคะแนนได้ 17 แต้มจากทั้งหมด 29 แต้มของโอเคซีในควอเตอร์นี้ ถือเป็นผลงานที่โดดเด่น ซึ่งผู้ท้าชิงแชมป์จำเป็นต้องเห็นจากตัวเลือกที่สอง

ในควอเตอร์นั้น เขาทำคะแนนได้ 8 จาก 11 ซึ่งหมายความว่าเขายิงประตูได้มากกว่าที่เขาทำได้ในเกมที่ 1, 2, 4, 5 และ 6

“เขามาด้วยพลังมหาศาล” กิลเจียส-อเล็กซานเดอร์กล่าว “ใช้ความเร็วและพลังของเขา สร้างโมเมนตัมให้กับเรา เขาคงไม่สามารถเล่นได้อย่างที่เขาเล่นในวันนี้เมื่อปีที่แล้ว”

วิลเลียมส์กล่าวว่าเขาไม่กังวลเกี่ยวกับเกมก่อนหน้านี้และไม่รู้สึกกดดันเลย ถ้าจะว่าไป “ผมรู้สึกตื่นเต้นและตื่นเต้นที่จะได้ลงเล่น”

เขากล่าวเสริมว่า : “คุณไม่รู้เลยว่าจะได้ Game 7 กี่ครั้ง”

หาก Thunder ได้รับอีกอัน ตอนนี้พวกเขาก็มีพิมพ์เขียวแล้ว

4. การป้องกันให้ผลตอบแทนกับโจ๊กเกอร์

ให้โอกาส Mark Daigneault โค้ชทีม Oklahoma City ในการคิดค้นวิธีใหม่ในการทำให้ Jokić ต้องทำงานหนักทุกครั้งที่ส่งบอลลงสนาม โดยส่ง Alex Caruso ลงไปเล่นเป็นแนวรับชุดแรก ใช่แล้ว นั่นคือ อเล็กซ์ คารุโซ สูง 6 ฟุต 5 นิ้ว คารุโซเป็นกองหลังที่แกร่งและฉลาด โดยมีหน้าที่รับมือทุกครั้งที่โจคิชเลี้ยงบอล

และเมื่อต้องได้รับความช่วยเหลือ ก็มาจากเชต โฮล์มเกรนหรือไอเซียห์ ฮาร์เทนสไตน์ ซึ่งจะโกงคู่ต่อสู้ของตนและเล่นแบบสองต่อสอง นี่เป็นกลยุทธ์เดียวกับที่ OKC ใช้ในการเอาชนะแบบขาดลอยในเกมที่ 2 ดังนั้นการกลับมาอีกครั้งก็หมายถึงการได้ผลลัพธ์เหมือนเดิม Daigneault กล่าวว่าแผนการดังกล่าวคือ “เรื่องสำคัญ” และให้เครดิตผู้เล่นที่ทำหน้าที่แบ่งกลุ่มว่าไม่ลดละและประสานงานกันได้ดี

ผู้จัดการทั่วไปของ Salute อย่าง Sam Presti ก็เช่นกัน เขาเสริม Caruso และ Hartenstein เมื่อฤดูร้อนที่แล้วด้วยเหตุผลเช่นนี้ โดยเผื่อว่า OKC จะต้องส่ง Jokić ลงสนามเพื่อมุ่งสู่ NBA Finals การเพิ่มดังกล่าวสมเหตุสมผลเมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา และได้ผลเมื่อวันอาทิตย์

5. นักเก็ตต้องการการทำงาน

ซีรีส์นี้ทำให้เห็นได้ชัดเจนมากขึ้นเกี่ยวกับ Nuggets และเปิดโปงทีมที่เพิ่งห่างจากการเป็นแชมป์มาเพียง 3 ปี : ในที่สุดความลึกก็กลายมาเป็นปัญหาร้ายแรง เมื่อใดก็ตามที่ Jokić และ Jamal Murray ต้องการความช่วยเหลือ พวกเขาจะได้รับเพียงเป็นครั้งคราวเท่านั้น และไม่ได้รับเลยในเกมที่ 7 ที่เป็นเกมชี้ขาด กอร์ดอนไม่ต้องมานั่งคุยเรื่องนี้ เพราะเดนเวอร์ นักเก็ตส์ คงไม่มาไกลขนาดนี้ถ้าไม่มีผู้เล่นที่เซฟลูกยิงสำคัญๆ ได้ถึงสามเกม

แต่ไมเคิล พอร์เตอร์ จูเนียร์ล่ะ เขาเล่นได้แย่มาก เขาขาดความมั่นใจในการยิง และการยิงพลาดบ่อยครั้งทำให้เสียโอกาสหลายครั้ง ทำให้เมอร์เรย์และโดยเฉพาะอย่างยิ่งโยคิชต้องรับภาระเพิ่ม เรื่องนี้กลายเป็นนิสัยของพอร์เตอร์ไปแล้ว โดยในฤดูกาลนี้เขาทำผลงานได้ไม่ดีนักในรอบเพลย์ออฟกับวูล์ฟส์ในรอบรองชนะเลิศเมื่อปีที่แล้ว คราวนี้พอร์เตอร์มีข้อแก้ตัวว่าไหล่ซ้ายที่มีปัญหา “ส่งผลกระทบหลายอย่าง”

เขากล่าวเสริมว่า : “เมื่อสิ้นสุดวัน ฉันเล่นได้ไม่ดีนัก … มันเป็นเรื่องยากสำหรับฉันทางจิตใจ”

ทีมนี้ให้คริสเตียน บราวน์ลงเล่นในรอบเพลย์ออฟมากกว่า 35 นาที นั่นเป็นเพราะรัสเซลล์ เวสต์บรู๊คทำเสียการครองบอลและยิงพลาดหลายครั้ง ซึ่งนับว่าเป็นเพียง MVP อย่างที่เคยเป็นมา ยิ่งนักเก็ตส์มองหาผู้เล่นสำรองจากม้านั่งสำรองมากเท่าไหร่ โอกาสก็ยิ่งมีน้อยลงเท่านั้น ไฟในเกมที่ 7 ทำให้จูเลียน สตรอเธอร์และเพย์ตัน วัตสันตกใจ (รวม 4-16 ฟิลด์โกล์)

เดนเวอร์ นักเก็ตส์ น่าจะปลดอเดลแมนออกจากตำแหน่งชั่วคราวซึ่งเขาสมควรได้รับโอกาสอีกครั้ง จากนั้น พวกเขาต้องหาผู้จัดการทั่วไปที่สามารถรับมือกับสถานการณ์ทางการเงินของทีม และกอบกู้สถานการณ์ที่ยังรุ่งโรจน์ของโจคิชได้ ปล่อยพอร์เตอร์ออกหรือไม่? นำรัสส์กลับมา? ไม่มีคำตอบง่ายๆ